Yağmur, Kar ve Beyoğlu

İstanbul havasının özellikle kış vakti dengesiz olduğunu söylerler bilir misiniz?

Baharı 1-2 hafta sürerken yazı durmadan kavurup kışı insanı her gün sersemletebilir!

Evden çıktığınızda hafif atıştıran yağmur damlaları, Taksim’e vardığınızda sağanak yağmura, siz alışveriş aşkıyla yanıp tutuşurken karla karışık yağmura dönebilir. İşte bu dönüşlerin farkedilemeyecek hızla yaşandığı bir gün Beyoğlu-İstiklal turu atmaya niyetlenmişiz başımıza gelecekleri bilmeden.

Birkaç gece önceden gerekli araştırmalar yapıldı, hangi pasajlar/dükkanlar dikkatle incelenecek belirlendi.Gidilecekler listesinde yerini aldı Beyoğlu..Bir gece öncesinde de “Sinemaya mı gitsek?” teklifime İngilizce ve sessiz film formatıyla Terkos cevabını bulduran annem, ertesi sabah gayet enerji dolu bir uyandırma merasimi yaptı ve evden çıktık.

Reklamlar

Uslu Dur Blog!

Re!

Bin bir heyecan ve hevesle açtığım ilk blogum  dikkatsizliğim sayesinde sanal çöplüğü boyladı 😦

 

“Amannn olsa da olur olmasa da” / “Bi’ ara ilgilenirim nasılsa” diyerek geçiştirdiğim, önemsemediğimi sandığım sanal galerim/defterim meğer gayet umrumdaymış! Elden gidince anlıyor insanoğlu n’apalım

Sinir ve hayalkırıklığıyla blogger/blog*spot a yöneldim ama şikayet ettikleri wordpressin soğukluğuna kurban olsun onlar…Kategori eklenmez, fazla hareketli; aynı zamanda elimi kolumu da bağlar gibi…Kesin bir U dönüşüyle, adresimi mecburen değiştirerek merveergozblog oldum…

Kim bilir belki de olanı biteni geri alma şansı vardır; ben denedim yapamadım. Rumuzlarla esprilerle didişmek yerine amacına en uygun adresi direkt vererek yola devam dedim.

~~~~~~

Şimdi farkediyorum ki; kullanmadığınız araç gereçleri unutmak bloglama konusunda da geçerliymiş.

Hangi ayarları nasıl yaptım, seçeneklerimi neye göre evirip çevirdim hatırlamıyorum. Yetmezmiş gibi kurcalarken de hızla sıkılıyorum!

Temamı değiştirmek istiyorum mesela ama yüzlerce seçenek içinde tek tek inceleyip önizleme yapmak nasıl büyüyor gözümde / klavyemde söylemeye utanır insan

Hevesimi kırmaya çalışan karma mı bu?! Yoksa sabrımın sınırını dürtükleyen bir başka durum mu!